constitute ก่อตั้งขึ้นด้วย substitute ตัวแทน institute ก่อตั้ง prostitute โสเภณี destitute ความยากจน
constitutev. ร่างหรือประกอบบางสิ่งขึ้น เช่น Women constitute about 10% of Parliament. แปลว่ามีผู้หญิงประกอบอยู่ประมาณสิบเปอร์เซ็นต์ของรัฐสภา
substitutev. การใช้บางสิ่งหรือคนแทนที่บางสิ่งหรือคน เช่น You can substitute oil for butter in this recipe. คุณสามารถใช้น้ำมันแทนกับเนยได้ในส่วนผสมนี้
institutev. การเริ่มหรือเกิดของระบบ กฏเกณฑ์ และสิ่งถูกกฏหมาย เช่น She is threatening to institute legal proceedings against the hospital. - n. หมายถึงองค์กรที่เป็นสถาบันวิจัย การศึกษา และงานเพื่อสังคม หรือตึกที่เป็นสถาบันดังกล่าว เช่น The Institute Research of University สถาบันค้นคว้าแห่งมหาวิทยาลัย
prostitutev. การทำให้ตัวเองหรือความสามารถในแบบไม่เหมาะสมที่ได้ความเคารพ โดยเฉพาะวิธีการหาเงิน เช่น He went to work in Hollywood and was accused of prostituting himself. เขาไปทำงานในฮอลิวู้ดและถูกกล่าวหาในการขายศักดิ์ศรีของตัวเอง - n. โสเพณี
destituteadj. ไม่มีอาหาร เงิน บ้านและทรัพย์สินครอบครอง เช่น The floods left thousands of people destitute. น้ำท่วมนี้เหลือไว้ผู้คนยากไร้นับพัน
consequence ผลลัพธ์ที่เกิดตามมา subsequence เหตุการณ์ที่เกิดตามมา sequence สิ่งที่ต่อเนื่องกัน consequencen. ผลลัพธ์ที่เกิดจากการกระทำหรือสถานการณ์ มักหมายถึงไม่ดีหรือลำบาก เช่น if you insist on eating so much, you'll have to take the consequences!
subsequence (พจนานุกรมบางฉบับไม่มี) n. การเกิดขึ้นหลังจากบางสิ่งบางอย่าง เช่น Those explosions must have been subsequence to our departure, because we didn't hear anything.
sequencen. การต่อเนื่องกันของสิ่งที่เกี่ยวข้องกันหรือเหตุการณ์ หรือแบบแผนของการเรียงตามลำดับ เช่น For the sake of convenience the photographs are shown in chronological sequence แปลว่า หมายเหตุเวลาที่ถูกต้องของรูปภาพได้แสดงในแบบการเรียงตามวันเดือนปี และไม่บ่อยนักหมายถึงส่วนหนึ่งของภาพยนต์ที่ฉายในโอกาสพิเศษ เช่น The film's opening sequence is of a very unpleasant murder.
SPENCER MICHELS: Just before 9:00 most mornings, a truck belonging to Google pulls up at the Stanford University Library. It's loaded with books that Google checked out and is now returning, after having scanned them so they can be read by a computer.
No overdue fines here. As soon as the truck is empty, library workers load it up again with more books to digitize, part of an ambitious program that so far has scanned 12 million books at many libraries. The goal is to scan up to 40 million.
That's a tall order for Daniel Clancy, an engineer and the director of Google Books.
DANIEL CLANCY: Google said our mission is to organize all the world's information.
SPENCER MICHELS: He says the primary purpose of all the digitizing is to makes books searchable.
DANIEL CLANCY: The repository of our cultural and societal and history is really embodied in books. But, when you search the Web, you're not searching books. Many of these books were not -- are not digitally available.
SPENCER MICHELS: Clancy showed me how books are now appearing ever more frequently on Google searches.
DANIEL CLANCY: Every time you search Google, you're searching 12 million books. They were looking for this arcane -- it's called "Court of Admiralty." So, this is a very obscure, you know, long tail query that this person was looking for something, OK?
And now, when you click through, you see this book, that what you're seeing up here is actually a public domain book that we currently let this user see the entire book of. And then he can also download a copy of the book. And it's free.
SPENCER MICHELS: Stanford, the University of California-Berkeley, and the University of Michigan have signed agreements with Google authorizing the firm to scan their books.
Michael Keller, the Stanford librarian, says it's a valuable program.
MICHAEL KELLER: The indexing of every word in every one of the books would allow us to get more out of the books. Another goal was to make more accessible the contents of these libraries to others around the United States and indeed around the world. SPENCER MICHELS: While Stanford digitizes some books on its own for special projects using a fairly slow and complicated Swiss-made scanner, Google uses its own proprietary system, which it wouldn't allow us to film.
The Google project has provoked loud criticism among some academics, authors and rival high-tech companies, some of whom have sued to halt or at least modify it.
Gary Reback is a Silicon Valley attorney who represents the Open Book Alliance, whose members include Microsoft and Amazon.com. He predicts that Google will start without charging for what it digitizes, but eventually will impose hefty fees.
GARY REBACK, attorney, Open Book Alliance: What Google is proposing here is not like any library you have ever been to. It's not a public library. It's a private library. And it's being run for profit, big profits. Google is going to charge university scholars, ordinary people, even schoolchildren, to get access to books that Google copied without the permission of the publisher or the author.
SPENCER MICHELS: Current books whose copyrights are intact and the copyright holders are known are not in dispute. Publishers must give their permission for those books, or portions of them, to be put online.
Books in the public domain, whose copyrights have expired, are fair game for any digitizer, and, currently, you can download many of them for free.
The problems arise over so-called orphan books, out of print, but still in copyright, where the current holder of that copyright is unknown. While there are a lot of them, they don't get read very often.
MICHAEL KELLER: What happens when you digitize these books and make them accessible on the Net is that they get a lot more use. People can find the stuff, 10 times more use than formerly was recorded.
SPENCER MICHELS: Selling digital copies of those books then could become profitable, and the fight is over who gets the money. But Google insists its plans and its investment, which it won't disclose, are not based on profits.
DANIEL CLANCY: Google hopes to benefit from it by improving our search. And we expect that we will make some money as we sell the books. But the motivation is not the money we're going to make from selling books, because, if you look at what we're investing, it's far greater than that.
SPENCER MICHELS: Attorney Reback doesn't buy that at all. He says, Google reached a tentative exclusive settlement with authors and publishers, giving them part of the profits, that gives Google a lucrative monopoly.
GARY REBACK: The problem is, the way Google has gone about this, to make themselves the exclusive supplier. We have proposed that we take Google's set of digital copies and we have them licensed to four or five other companies. And that would mean that there would be competition.
SPENCER MICHELS: Google's alleged monopoly also disturbs Pam Samuelson, a law professor at the University of California-Berkeley, who teaches copyright law. She contends that the agreement reached last October between Google and publishers and authors doesn't protect the public or universities who use those books.
PAM SAMUELSON, professor, University of California-Berkeley: There really are not checks and balances in the agreement about -- about pricing strategies. And it seems like, the more books that Google scans, the higher the prices can be. The entire thing transformed itself into a commercial enterprise. It's basically turned this project into a bookstore, rather than a library.
SPENCER MICHELS: Google argues it has no monopoly. It welcomes competition. Microsoft, Amazon and others could be doing the same thing, but have decided not to.
DANIEL CLANCY: Microsoft used to have an initiative, and they decided not to continue pursuing it. There's nothing we're doing that prevents anyone from doing the exact same thing. And the one thing that I strongly think is the wrong answer is that we should, you know, lock all this stuff up, so that nobody can discover them and nobody can -- can use these books.
SPENCER MICHELS: Google's insistence it is acting altruistically, its reliance on its do-no-evil motto, drew scoffs from attorney Reback.
GARY REBACK: People no longer see any big difference between Google and Google's competitors. They're in it for money. And we need to depend on the competitive system to protect us.
SPENCER MICHELS: Does that go for Amazon and Microsoft as well?
GARY REBACK: It absolutely does. In this case, for example, Amazon was digitizing books long before Google was. Microsoft wanted to digitize books. Neither of them got the same deal that Google got -- got secretly, but, if they had, we would be -- all be better off because of it.
SPENCER MICHELS: Questions like those are being debated around the world. At Stanford, top librarians met recently to wrestle with how to adapt to the new online book resources and whether to cooperate with digitizations of their collections.
And bookstores like Berkeley's Pegasus, already in competition with discount booksellers, have to adapt as well. This store now sells digital books through its Web site. Besides the competition from online books, store owner Amy Thomas also worries about privacy of digital book buyers.
AMY THOMAS: They have a right to read without being -- having their reading records subpoenaed for whatever reason. They have a right to this privacy. And we will hope that Google will maintain, zealously maintain, defend those rights.
SPENCER MICHELS: Pam Samuelson is equally skeptical of Google's privacy policies. She puts her trust in libraries.
For its part, Google says it has been a huge advocate for user privacy. Antitrust concerns, copyright law, competition and privacy are all at issue in a flurry of lawsuits, friend-of-the-court briefs and interest from the Department of Justice. They will come to a head in February, when a federal judge holds a hearing on the Google case in New York.
MARGARET WARNER: How do you explain the difference in perceptions between Chinese and Americans over this question of, say, censorship?
KAI-FU LEE, president of Google China: I think the American core values (are) driven by life, liberty and pursuit of happiness and these are just not the same core values as the average Chinese person. The Chinese person is largely driven by sovereignty, stability, and prosperity. And if you look at how the two people and countries have formed, it's quite understandable. Americans feel that by giving people this ability to pursue liberty, it became this amazing success, that this should be (a) value shared by everybody, because of the great success America has had.
But the Chinese people, looking back at the same past 220 years, saw nothing but misery. Its sovereignty was being questioned. It was being invaded by many countries. It had to give up its own land and see parts of its country being cut up and it was losing in every imaginable way -- political, economic, and so on -- so it, the way it's being conditioned to feel is that unless China can control its own destiny and be a true sovereign country, everything else is secondary.
So that has led people to feel very patriotic, and to support national initiatives, including initiatives that from a liberty/human rights point of view might not be perfect. I think the Chinese government has been fairly straightforward in saying that in the current period, sovereignty is always a base requirement and stability is important for the country to become more prosperous, and that the democracy and human rights will come. It will take some time and that's been their view and I think the Chinese citizens largely accept that and believe it was a wise thing.
And I know that many Americans would question, "how could you possibly not give liberty first?" But that's really the balance between complete freedom versus stability, and the Chinese people have suffered so much with the instability in the last 200 years, the government and the people would put stability at a higher priority.
MARGARET WARNER:How wide a gulf do you see in understanding between Chinese and Americans, what Chinese people think of Americans and Americans think of the Chinese?
KAI-FU LEE: I think there are significant misunderstandings and I think a lot of the misunderstandings are deeply rooted in these two different sets of values. And I think it's important for the two people to understand and respect that these differences exist and try to learn within that context. I think today the Americans have a serious misunderstanding of Chinese, related to the values issue, but also related to I think America has been a stable society. It's hard to conceive the speed of change in China so people who have been here (China) 15 years ago still think that way. People who have been here 30 years ago or people who read a book about 40 years ago assume China is still that way. But that's not true. It's changed faster than probably any American can imagine. Because America as a society -- with its political system, economic system, or the architecture within the metropolitan area for that matter -- just hasn't changed that much. But China has. So I think Americans need to keep up with the new changes in China.
The Chinese can also do a better job understanding Americans. But I think the gap is not as large because the Chinese, for the past 30 years, have always seen the American economy as a success and the American dream as the same dream that they have. And it's kind of viewed as a role model. So you know people like Bill Gates or Larry (Page) and Sergey (Brin) at Google are the idols of the teenagers in China. And that's what they want to achieve themselves.
So certainly the American economy -- business success, entrepreneurial spirit and also entertainment Hollywood, for that matter technology -- are all things that Chinese people want for themselves. So they've had strong self-motivation to learn about America, so I think from those angles Chinese people generally understand America reasonably well. There are root questions about values, government, political system, you know, why liberty's so important, but those things might take some more time.
MARGARET WARNER: What similarities do you see between Americans and Chinese?
KAI-FU LEE: I think they're actually quite alike. Both people are very entrepreneurial, willing to take risks, action-oriented, innovative and courageous. I think those aspects are quite the same. If you go into the equivalent of the Chinese Silicon Valley, you see the same, you know, venture capital start up company, the CEO, the person dreaming to build the next Google China. It's almost ... almost can't tell the difference. So I think those aspects are quite similar.
At a crossroads
MARGARET WARNER:Do you think that the gap in perception between Americans and Chinese, and therefore in a way between the two nations, is growing or shrinking?
KAI-FU LEE: I think we're at a crossroads. It could go either way and I'm very worried the gap will grow. And the reason I'm worried is that people are, have a strong tendency to stereotype and try to map something into the stereotype that they have seen or believe.
So for example, I think Americans might view a communist country as totalitarian and no freedom and miserable and by China being a communist country with more restrictive rules, it would map China in that category and say oh, that's another iron curtain country. ... China is different than the other previous iron curtain countries that have got into trouble including the old China.
Similarly, China can apply the bully stereotype to America because it remembers when the, during the Opium War and during the time when eight countries came to China and destroyed the palace in Beijing that these foreign countries were bullies. If you don't do it their way, they'll come and destroy your country and change what you do. And some Chinese are applying that to the, you know, what happened in Iraq and things like that.
People are drawing conclusions and saying, oh, the Americans want to dictate and tell us what to do. It would go to, rather extreme. So that I think is also an inaccurate portrayal, but it's easy for the Chinese who remember so painfully that the days of the Opium War that these Caucasians are bullies. So I think it's important for Americans to show that warm connectiveness and willingness to help, not to force a change.
MARGARET WARNER: Does that also apply for instance to the way the Chinese reacted to American criticism of Tibet policy? They didn't see it as coming from our values.
KAI-FU LEE: That could be, but I think, relatively speaking, the Americans did not make the strongest statements, but the countries that made the strongest statements such as France, I think, really took a substantial hit in perception in China.
MARGARET WARNER: What's at stake for both countries and also both societies in at least having a greater understanding in perceptions of one another?
KAI-FU LEE: Right, well there's no doubt that China and America will be the two largest economies for the next 30 to 50 years. And I don't think there's any point in history in time where if the two largest economies, two largest most powerful countries, don't get along and don't trust each other, the world can be a good place to live. So I think no matter what the cost is, both sides have to really be humble, be open, and learn and reach out.
There is no audio in this article. It's just about google news. Reading a news got some skill.
Google has stop censoring in China Google has announced it will stop censoring search results in China and threatened to pull out of the country all together, after an investigation found the company had been hit by cyber attacks originating from there. In a statement on its blog, the search giant said, "These attacks and the surveillance they have uncovered -- combined with the attempts over the past year to further limit free speech on the web -- have led us to conclude that we should review the feasibility of our business operations in China."
JIM LEHRER: Finally tonight, Google's efforts to become a big player in the world of philanthropy. Ray Suarez has that story.
RAY SUAREZ: With the unofficial corporate slogan "Don't Be Evil" and a high-flying stock value, search engine giant Google is using its vast wealth to tackle some of the world's biggest challenges: global warming, disease, and poverty.
Just as Google says it strives to be a different kind of company, so, too, is the company's charitable arm, Google.org, trying to be a different kind of charity.
The company has said it will dedicate 1 percent of its profits annually to its philanthropy, after getting it started with three million Google shares. At the moment, that's worth nearly $2 billion.
Here to tell us more is Google.org's executive director, Larry Brilliant, a physician and epidemiologist who worked on the successful campaign to eradicate smallpox. He's also a co-founder of the online community The Well.
And, Dr. Larry Brilliant, how is Google.org different from a conventional charity?
LARRY BRILLIANT, Google.org: Ray, thank you very much for inviting me on the program.
Google.org was started by Larry and Sergei, the founders of Google, at the time of the public offering with an idea that Google's goal was to try to make the world better by organizing all of the world's information.
But Google.org would have a chance to work on intractable problems of poverty, climate change, global health. And they created a unique or a different structure.
Instead of being a foundation using tax-advantaged funds that had already had a tax advantage, they created an organization that lets us make investments in companies, perhaps start industries, do public advocacy, a lot of things that are more difficult for a regular foundation. It's a hybrid philanthropy.
Five areas of focus
RAY SUAREZ: Do you head into this world with a couple of broad areas that Google.org is going to be dedicated to working on?
LARRY BRILLIANT: We do. And, you know, we've spent 18 months trying to figure out, what's the right thing for us to focus on?
We started with a thousand ideas that were given to us by Googlers, as we call our employees, and by people from all over the world. And we've boiled it down now to five.
And two of them are in the area of climate change: an attempt to make electricity from renewable energy at a price cheaper than coal; and an attempt to increase the market acceptance of electric cars and plug-in hybrids, with the idea they'd be plugging into a greener grid.
We're also very interested in poverty in the developing world. And there's always a debate between aid and trade. And aid/trade, it sounds like a fight at the Ohio State-University of Michigan game. That's not what people in the developing world ask for, if you speak to them.
They want jobs. And they want better government and public services, water and education for their kids, health services.
So we're interested in trying to help produce the engine of economic growth in the small- and medium-sized companies that produce that growth by helping to fund it. So better government services, more jobs.
In the area of health, we have an initiative called "Predict and Prevent." And I think I'd spend a moment on this, if I could.
The last 30 years has seen three dozen emerging new diseases. We're familiar with SARS, or bird flu, or West Nile, but there's also Ebola, Marburg, Lassa fever, and, in fact, HIV-AIDS was originally a disease of monkeys that jumped to people.
We'd like to help to produce early warning systems that could help the world know where the hot spots are.
Profitable philanthropy
RAY SUAREZ: Where does the charitable aspect come in? Google is a for-profit company. It's begun another for-profit company that's going to look into technologies and developments that could have tremendous commercial value downstream. Where's the charitable mission?
LARRY BRILLIANT: You know, we do grant-making. The majority of the money that we put into service last year were grants, not investments.
There will be some investing, in that we're not restricted from making investments. And I know you called us a for-profit charity; that's not exactly what we do. We're trying to use whatever the right modality is to serve the right issue.
So, for example, in creating new jobs, I think the best way to do that is to actually make investments in startups in Africa, in parts in South Asia that don't have many young, new companies. So we're making equity investments.
Yes, there may be profit from that. But the real reason for doing it isn't to make a profit. It's because business is a better engine for creating jobs than aid.
And this gives us a chance to help young entrepreneurs get started. So the motivation isn't to be another way to make a lot of money, although we certainly don't mind if that happens.
Measuring success
RAY SUAREZ: There's a new generation of philanthropists around the country, and perhaps one of the best examples is Sergei Brin and Larry Page, the founders of Google.
They are very concerned with how you measure success, how you measure returns, how you know whether the money that you've donated to do something is actually having its intended purpose.
How will Google.org know whether it's a success or not?
LARRY BRILLIANT: That's a great question. So in the area of "Predict and Prevent" and early warning, the measure of success is not how many early-warning systems you fund or create.
It's whether the world, in reaction to the next possible bird flu pandemic, actually finds that disease earlier than it would have if we hadn't been working and other people hadn't been working.
I'll give you an example of one of those projects. We're partnering with the Rockefeller Foundation in the Mekong River area, where six countries, Laos, Vietnam, Thailand, Cambodia, Myanmar, and southern China, are all banding together to form a group regional surveillance network.
And with Rockefeller and NTI, Sam Nunn's Nuclear Threat Initiative, we're building a system so that we can find the first instances in which bird flu moves from bird to human, and human to human to human.
And so we're using technology to help that. The InSTEDD Organization has created multilingual SMS devices. So if you text message in Lao, someone else can read it in Khmer.
These kinds of things are evaluated when they actually work to catch those diseases early. You don't measure your success by the amount of money you've given away or the throughput. You really measure it on the outcome.
RAY SUAREZ: Dr. Larry Brilliant, thanks for joining us.
LARRY BRILLIANT: Ray, thank you very much for having me
Gather the crews, they make fool challenge. Finally, three guy at barber come to the crews. Then, the scene cuts to animation. Next vid should go sail ship to sea battle.
This interview is about google concern, with the book called "Googled". The interview is between Jeffrey Brown and Ken Auletta who write this book. It's talking about what's happen to forth, against a other media, how desperate to overwhelm by Google. At end of part, there is a bit explanation of this news and translated to Thai.
JEFFREY BROWN: Think of Google as a verb, something that millions of us now do routinely when we need some bit of information, or as a noun, the 11-year-old company founded by two Stanford students, or as a kind of brand, standing for an enormously changing universe of digital media.
The new book, "Googled: The End of the World as We Know It," explores all three of these. Its author is Ken Auletta, longtime writer for The New Yorker and author of numerous other books on media and business. Welcome to you.
KEN AULETTA: Thank you.
JEFFREY BROWN: You went into this knowing that this company was a phenomenon, what you call a wave-maker. But, after all the reporting, what's the key to its success? What -- what makes it so?
KEN AULETTA: Well, I think they start from an attitude that things are done inefficiently, particularly in the media world, be it advertising, or newspapers, or magazines, or television, or -- or Microsoft, packaged software. And then the engineer comes in. And the engineer is really key, because they're the Martin Scorsese. They're the content creators. They're the people who create things, applications, et cetera.
JEFFREY BROWN: Engineer is king at this place?
KEN AULETTA: They are. And they start with the single question, which is, why? Why can't we sell ads more cheaply and tell the advertiser who -- who they're reaching with those ads and charge them only when they click? Why can't we do news -- Google News online, and get away all -- from all the costs of those printed newspapers and distribution systems? Why do we have to sell packaged software, as Microsoft does, in expensive packages? Why can't we do -- quote -- "cloud computing"? Why can't we have cheaper telephone service?
They do all these things. And, in the process, the engineers have created a conflict with existing media businesses.
JEFFREY BROWN: Well, so -- but, staying within the company here, I mean, there is this ethos of almost intellectual play which you describe, letting the engineers ask these questions...
KEN AULETTA: Right. Right.
JEFFREY BROWN: ... at the same time as growing a business.
KEN AULETTA: I mean, I would sit in engineering meetings at Google, and I -- they were talking Swahili to me. I didn't understand half the words. I had the luxury of time to figure out what the words meant. But the truth is that the founders, the two co-founders, Eric -- Eric Schmidt is the CEO. He's an engineer. And the co-founders, Sergey Brin and Larry Page, engineers, they understood every word they spoke. And they could challenge those engineers. So, you think, if you're in a digital company, or you're in any company dealing with the digital world, and you don't speak the lingo of engineers, you're doomed.
JEFFREY BROWN: What about their also -- this -- the -- the -- well, there's the motto, right, don't be evil, this sense that we're not in it just for -- well, we're not even in it for money, they don't even -- it sounds like. They're – we're in it to do good, to change the world. I mean, they -- they talk this way. Is it real?
KEN AULETTA: It is real, and it's self-righteous, both. They started out, these two founders, with a very idealistic notion of making all the world's information available. For the first three years, they made no money. They had no clue as to how they would make money.
They finally came up with an advertising plan. But if you think about it, they refuse to run ads on their home page. They refused to lock you into Google search as -- they didn't create a portal that you have to stay in our portal to get a little information.
You do a search, and they chase you to the site you want. So, they win the trust of consumers with that. And it's free. Let's not forget that, very important. So, they have done wondrous things. And it's one of the reasons why Google is one of the most trusted brands in the world. People trust them.
But then they go to China in 2004, and the Chinese government says, listen, you are going to do a search on Tiananmen Square? No thanks. We don't want to show any unpleasantness. OK? And what do they do? They cave.
JEFFREY BROWN: Right.
JEFFREY BROWN: Suddenly, that ethos bumps up against the real...
KEN AULETTA: Reality.
JEFFREY BROWN: Reality, yes, yes.
KEN AULETTA: And, so, what does evil mean, don't be evil? If you close the office, as they did in late `98 in Phoenix, the people who worked in the Phoenix office, did they think that was an evil act or not?
So, evil is in the eye of the beholder. So, it becomes a self-defining phrase that they love and people around at Google, and they feel it. But is it totally real? No.
JEFFREY BROWN: Well, speaking of bumping up against reality, now, the other thing that you spend a lot of time here is this -- is this sense of bumping up against lots of other new and old media. There's a line you say, "The Google wave has crashed into entire industries: advertising, newspapers, book publishing, television, telephones, movies, software, hardware makers."
So, this is a company that is disrupting a lot of these old and new media.
KEN AULETTA: Totally disruptive. I asked Larry Page at one point, I said, is it true you will sometimes bump into traditional media? And, without being gleeful about it, he said: "Not sometimes. Always."
JEFFREY BROWN: Always?
KEN AULETTA: And they know that. They know they're bumping into these companies, some of whom they do business with, in fact, many of them they do business with. But, inevitably, this is a much more efficient way of doing things. But it's a very disruptive and it's a hurtful way, at times. I mean, if you are decimating newspapers, can they be replaced by the blogosphere? I don't think so. And that's one of the basic questions that you have. I mean, what replaces the old with -- does the new replace it satisfactorily? And that is the fundamental question.
JEFFREY BROWN: So, one way of thinking about it is this company's impact on all these other industries and companies. The other way is the impact on it as it moves forward, right?
KEN AULETTA: Right.
JEFFREY BROWN: Because the other thing you're talking about is the ways that it is more vulnerable it as crashes into these other places.
KEN AULETTA: And the -- one of the problems that Google has is that their great strength, as we talked about a moment ago, are engineers. That's their virtue. Their vice is the flip side of that. Engineers lack emotional intelligence often. They don't see things they can't measure. For instance, they don't know how to gauge fear.
I covered the Microsoft trial 10 years ago. Microsoft got in trouble with the government in part because Bill Gates and -- and his minions couldn't anticipate why the government would be concerned about their concentration of power, or why, today, Google is not acutely aware of why issues like privacy or copyright, both of which they -- they affect profoundly, would be of concern, not just to the government, and not just this government, but governments all around the world, but to other businesses.
So, Google today is in the crosshairs, the way Microsoft was 10 years ago.
JEFFREY BROWN: And -- and -- well, Microsoft is a good example, because you wrote about that. Is the question now, is Google different because of -- because of its culture, because of what it does, than a Microsoft, say, or others that once seemed invincible? Or do you see it sort of 10 years from now, we're kind of saying, what's the next one, and Google's just another -- not just another, but another -- but still just a big company?
KEN AULETTA: I think Google is both different and similar, different in the sense, when I was doing Microsoft, I came away thinking that Microsoft was populated by cold businessmen. When I do Google, I find them populated by cold engineers. And the difference is that the cold businessman wants to kill the competition. Google is not interested in killing the competition. They just want more efficiencies. But, inevitably, you do kill some of the companies. And there's a social cost for that.
There's -- but I think there's much more idealism there. And they do things that are more noble in many ways than Microsoft did. The similarity is, there's a certain level of hubris that creeps in when you're that successful for so long a period of time. And you miss things that are happening. But, also, you live in a kind of cloistered world of free food, and free medical, and free buses, and free medicine, and free car washes on Thursday. And you start saying, hey, I'm the guy. And, you know, hubris sets in. And you start losing people. And you -- so, you have a drain of talent.
And then the thing that you have out there is, you have new competition. Bill Gates said to me in `98, when I interviewed him -- I said, "Bill, what do you worry about?" He said, "I worry about someone in a garage inventing some new technology I have never thought about." Well, the new technology in `98 in a garage was Google. They were in the garage. What's the new technology today that threatens them?
One of them could be a site like Facebook, because, if you about search, you do a search, you get thousands of answers. That's very inefficient. If you -- if you...
JEFFREY BROWN: Social media allows you to target it more.
KEN AULETTA: Target 15 of your friends or 20 of your friends, and they tell you: "No, I would buy that -- not that camera; I would buy this camera; I have it," you are going to trust your friends. So, that becomes what's called a vertical search that is a very potent potential opposition to them.
JEFFREY BROWN: So, the world remains in flux, huh?
KEN AULETTA: In flux.
JEFFREY BROWN: All right. The book is "Googled: The End of the World as We Know It." Ken Auletta, thanks so much.
KEN AULETTA: My pleasure.
Source from pbs.org ทำความเข้าใจ: JEFFREY BROWN: Think of Google as a verb, ประโยคแรกพูดว่า ความคิดที่ว่ากูเกิลเป็นคำกริยา-กูเกิลเป็นคำกริยาหมายถึงว่าการค้นหากูเกิลซึ่งพบในพจนานุกรมทั่วไป
something that millions of us now do routinely when we need some bit of information, เป็นสิ่งที่พวกเรานับล้านขณะนี้ทำกันเป็นประจำวันเมื่อเราต้องการข่าวสารส่วนนึ่ง - Routinely หมายถึงทำอย่างปกติ สิ่งที่ทำเป็นประจำ
or as a noun, the 11-year-old company founded by two Stanford students, หรือเป็นคำนามบริษัทอายุ 11 ปี ก่อตั้งโดยสองนักเรียน Stanford - คำนามนี้ไม่มีในพจนานุกรม, Found หมายถึง ก่อตั้ง เช่น The city founded in 1900. และเป็นกริยาช่อง 2 ของ find
or as a kind of brand, standing for an enormously changing universe of digital media. หรือเป็นประเภทของแบรนที่ยืนในจักรวาลการเปลี่ยนแปลงมหาศาลแห่งโลกดิจิทัลมิเดีย - enormously หมายถึง อย่างมหาศาล อย่างมหึมา, media หมายถึง สื่อสมัยใหม่ หรือ สื่อที่ผ่านช่องทางวิทยุ โทรทัศน์ หนังสือพิมพ์
The new book, "Googled: The End of the World as We Know It," explores all three of these. หนังสือใหม่นี้ "Googled: The End of the World as We Know It" สำรวจเรื่องราวทั้ง 3 หัวข้อ - ชื่อหนังสือเป็นนัยว่าการใช้กูเกิลเป็นการสิ้นสุดโลกของมิเดียที่เคยรู้จักมา
Its author is Ken Auletta, longtime writer for The New Yorker and author of numerous other books on media and business. Welcome to you. ผู้ที่เขียนคือ Ken Auletta ผู้เขียนให้แก่ The New Yorker ยาวนานและผู้เขียนหนังสือเล่มอื่นอีกจำนวนมากมายบนเรื่องมีเดียและธุรกิจ ยินดีต้อนรับครับ - numerous หมายถึง จำนวนมากมาย
KEN AULETTA: Thank you. ขอบคุณครับ
JEFFREY BROWN: You went into this knowing that this company was a phenomenon, what you call a wave-maker. คุณมุ่งสู่ความรู้ที่ว่าบริษัทนี้เป็นปรากฏการณ์ ที่คุณเรียกว่าผู้สร้างกระแส - phenomenon หมายถึง ปรากฏการณ์ บางสิ่งที่ยิ่งใหญ่เกิดขึ้น, wave-maker หมายถึง ผู้สร้างกระแสธาร
But, after all the reporting, what's the key to its success? What -- what makes it so? แต่หลังจากที่ว่าไว้ทั้งหมดนี้ อะไรที่เป็นกุญแจสู่ความสำเร็จของมัน? อะไรที่ทำให้มันเป็นเช่นนั้น? - reporting เขาพูดถึงหนังสือของคนเขียน
KEN AULETTA: Well, I think they start from an attitude that things are done inefficiently, particularly in the media world, อืม ผมคิดว่าพวกเขาเริ่มจากทัศนคติที่ว่าสิ่งทั้งหลายอยู่อย่างไร้สมรรถภาพ โดยเฉพาะโลกของมิเดีย - well เป็นคำตอบรับที่สุภาพ, attitude หมายถึง ทัศนคติ, inefficiently หมายถึง อย่างไร้ผล ที่ไม่มีความสำคัญ
be it advertising, or newspapers, or magazines, or television, or -- or Microsoft, packaged software. And then the engineer comes in. มันเป็นการโฆษณา หรือหนังสือพิมพ์ หรือนิตยสาร หรือทีวี หรือ -- หรือ ไมโครซอฟ แพ๊คเกทซอฟแวร์ และแล้ววิศวกรก็เข้ามา - packaged software หมายถึง ซอฟแวร์ที่เป็นชุดอย่างเช่น Window XP ที่มีโปรแกรมเล็กๆประกอบอยู่มากมาย หรือ Microsoft Office ว่ากันว่าเป็นการผูกขาดตลาดของไมโครซอฟ
And the engineer is really key, because they're the Martin Scorsese. They're the content creators. They're the people who create things, applications, et cetera. และวิศวกรคือกุญแจสำคัญ เพราะว่าพวกเขาคือ the Martin Scorsese พวกเขาคือผู้สร้างเนื้อหา พวกเขาเป็นคนที่สร้างสิ่งต่างๆ แอฟพรีเคชั่น และอื่นๆ - Really เมื่อใช้เสริมคำจะแปลไทยออกประมาณว่า "มากๆ" "อย่างมาก" Martin Scorese ไม่รู้จักคงเป็นตัวละครในนิยาย, Content ความหมายในที่นี้คือ เนื้อหาของข่าว และเนื้อหาในอินเตอร์เน็ทถูกเรียกว่า Content, Application ในที่นี้คือ ซอฟแวร์ที่เรียกใช้งานได้ เช่น notepad, internet explorer
JEFFREY BROWN: Engineer is king at this place? วิศวกรเป็นราชาในที่นี้? - หมายถึงมีอำนาจมากในมิเดีย
KEN AULETTA: They are. And they start with the single question, which is, พวกเขาเป็น และพวกเขาเริ่มด้วยคำถามหนึ่ง นั้นคือ -
why? Why can't we sell ads more cheaply and tell the advertiser who -- who they're reaching with those ads and charge them only when they click? ทำไม? ทำไมเราไม่ขายโฆษณาอย่างถูกๆมากขึ้นและบอกกับผู้โฆษณาว่าคน -- คนที่พวกเขาเข้าถึงกับโฆษณาเหล่านั้นและเก็บเงินพวกเขาเพียงแค่เมื่อพวกเขาคลิกละ? - advertiser ก็คือบริษัทหรือคนที่ต้องการจะลงโฆษณา
Why can't we do news -- Google News online, and get away all -- from all the costs of those printed newspapers and distribution systems? ทำไมเราไม่ทำข่าว -- กูเกิลนิวออนไลน์ และแพร่กระจ่ายออกไป -- จากคิดราคาทั้งหมดของหนังสือพิมพ์ที่พิมพ์เหล่านั้น และทำระบบแพร่กระจายละ?
Why do we have to sell packaged software, as Microsoft does, in expensive packages? Why can't we do -- quote -- "cloud computing"? ทำไมเราถึงจะขายแพ๊คเกทซอฟแวร์ เหมือนอย่างที่ไมโครซอฟทำ แบบแพ๊คเกทแพงๆ ทำไมเราไม่ทำ -- คำที่ว่า -- "cloud computing"? - cloud computing ไม่แน่ใจ น่าจะหมายถึงครอบคลุมการใช้คอมพิวเตอร์ทั้งหมด
Why can't we have cheaper telephone service? ทำไมเราจะไม่มีบริการโทรศัพท์ที่ถูกๆละ? - โทรศัพท์ทางอินเตอร์เน็ท
They do all these things. And, in the process, the engineers have created a conflict with existing media businesses. พวกเขาทำสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด และในการดำเนินการนี้วิศวกรก็ได้สร้างความขัดแย้งกับธุรกิจมิเดียที่ยังคงอยู่ - การทำสิ่งที่ว่ามาทั้งหมดทำให้ธรุกิจดั้งเดิมเสียหาย เขาว่า, conflict หมายถึง ความขัดแย้ง
JEFFREY BROWN: Well, so -- but, staying within the company here, I mean, there is this ethos of almost intellectual play which you describe, letting the engineers ask these questions... ครับงั้น แต่การอยู่ภายใต้บริษัทที่นี่ ผมจะบอกว่า การมีวัฒนธรรมเฉพาะตัวในการเล่นเหมือนฉลาดที่คุณได้เล่าไป การปล่อยให้วิศวกรเรียกร้องถึงคำถามเหล่านี้ - คนสัมภาษณ์พยายามจะถามว่า การมีบริษัทมิเดียแบบนี้จะเป็นแค่ความต้องการของวิศวกรแค่กลุ่มเดียวเท่าันั้น, ethosหมายถึง วัฒนธรรมเฉพาะสถานที่
KEN AULETTA: Right. Right. ใช่ ใช่แล้ว
JEFFREY BROWN: ... at the same time as growing a business. ในเวลาเดียวกันกับธุรกิจก็กำลังเติบโต
KEN AULETTA: I mean, I would sit in engineering meetings at Google, and I -- they were talking Swahili to me. I didn't understand half the words. ผมจะบอกว่า ผมอยากจะนั่งลงพบเจอวิศวกรรมที่กูเกิล และผม -- พวกเขาพูด Swahili กับผม ผมไม่เข้าในสักครึ่งกับคำพวกนั้น - ประมาณว่าวิศวกรเขาใช้ภาษาทางเทคนิคมากๆ มักมีใช้คำนามใหม่ๆมาแทนภาษาในคอมพิวเตอร์ในแบบที่คนทั่วไปไม่รู้จัก เช่น widget Swahili หมายถึง การพูดคุยภาษาแม่คนละภาษาแตกต่างกัน
I had the luxury of time to figure out what the words meant. But the truth is that the founders, the two co-founders, Eric -- Eric Schmidt is the CEO. ผมได้ใช้เวลาฟุ่มเฟือยกับการสร้างภาพของความหมายคำพวกนั้น แต่ความจริงนั้นคือผู้ก่อตั้ง สองผู้ร่วมก่อตั้ง อิริค -- อิริค ชมิดเป็น CEO - figure out หมายถึง เข้าใจกระจาย
He's an engineer. And the co-founders, Sergey Brin and Larry Page, engineers, they understood every word they spoke. เขาเป็นวิศวกร และผู้ร่วมก่อตั้ง เซอเกย์ บริน กับ ลาร์ลีย เพจ พวกเขาเข้าใจทุกๆคำที่พวกเขาพูด
And they could challenge those engineers. So, you think, if you're in a digital company, or you're in any company dealing with the digital world, และพวกมันเป็นการท้าทายวิศวกรเหล่านั้น ดังนั้นคุณคิดว่าหากคุณอยู่ในบริษัทดิจิทัล หรือคุณอยู่ในการธุรกรรมบริษัทใดก็ตามกับโลกดิจิทัล - "พวกมัน" ในท่อนแรกที่ว่าพูดถึง การพูดหรือความเข้าใจในแบบวิศวกรหัวใหม่เข้าใจกัน
and you don't speak the lingo of engineers, you're doomed. แล้วคุณไม่พูดภาษาเฉพาะของเหล่าวิศวกรนะ คุณก็จบเห่กัน - lingo หมายถึง ภาษาเฉพาะสถานที่
JEFFREY BROWN: What about their also -- this -- the -- the -- well, there's the motto, right, don't be evil, พวกเขาก็มีอะไรด้วยน้า -- ที่เป็น -- คือ -- คือ -- อืม ที่เป็นคำขวัญ ใช่แล้ว อย่าทำชั่ว - กูเกิลมีคำขวัญที่ถูกพูดถึงบ่อยๆคือ "you can make money without doing evil" คล้ายๆแบบนี้
this sense that we're not in it just for -- well, we're not even in it for money, they don't even -- it sounds like. เป็นความรับรู้ที่ว่าเราจะไม่ทำมันแค่เพื่อ -- อืมเราจะไม่แม้แต่ทำมันเพื่อเงิน เราจะไม่แน่นอน -- มันดูเหมาะดี*หรือถ้าอีกแบบที่ตรงตัวคือ เป็นความรับรู้ที่ว่าเราจะไม่เป็นสิ่งนั้นเพื่อ -- อืมเราจะไม่แม้แต่เป็นสิ่งนั้นเพื่อเงิน เราจะไม่เป็นแน่นอน* - เขาพยายามอธิบายถึงคำขวัญที่ว่า
They're – we're in it to do good, to change the world. I mean, they -- they talk this way. Is it real? พวกเขาเป็น - เราจะทำสิ่งที่เป็นการทำความดี เพื่อเปลี่ยนแปลงโลกนี้ ผมว่าพวกเขา พวกเขาพูดกันแบบนี้ นี่เป็นจริงไหมครับ?
KEN AULETTA: It is real, and it's self-righteous, both. They started out, these two founders, มันเป็นความจริง และมันก็มีความชัดเจนในตัว ทั้งสองอย่าง พวกเขาเริ่มต้น พวกเขาสองผู้ก่อตั้ง - righteousหมายถึง ความชอบธรรม
with a very idealistic notion of making all the world's information available. For the first three years, they made no money. They had no clue as to how they would make money. ด้วยความคิดอุดมคติที่สูงของการสร้างข้อมูลทุกสิ่งในโลกให้ใช้การได้ดี สำหรับสามปีแรก พวกไม่ทำเงิน พวกเขาไม่มีร่องรอยสิ่งที่พวกเขาจะทำเงิน - clue หมายถึง ร่องรอย
They finally came up with an advertising plan. But if you think about it, they refuse to run ads on their home page. พวกเขาที่สุดแล้วก็เข้ามาสู่แผนการโฆษณา แต่ถ้าคุณครุ่นคิด พวกเขาปฏิเสธที่จะเข้าสู่โฆษณาบนหน้าแรกของพวกเขา
They refused to lock you into Google search as -- they didn't create a portal that you have to stay in our portal to get a little information. พวกเขาปฏิเสธที่จำกัดคุณเข้าสู่ค้นหากูเกิลกับ -- พวกเขาไม่ได้สร้างทางเข้าที่คุณต้องอยู่ในทางเข้าของเขาเพื่อให้ได้ข้อมูลนิดหน่อย - portal หมายถึง ประตู ทางเข้า ในที่นี้หมายถึง ที่เป็นแบบ google image เมื่อกดรูปที่ค้นหา เข้าไปแล้วจะยังมีแทบด้านบนรายงานข้อมูลต่างและมีแบรนของเว็บโชว์อยู่ แทบนั้นคือ portal ที่ว่านี้
You do a search, and they chase you to the site you want. So, they win the trust of consumers with that. And it's free. Let's not forget that, very important. คุณกระทำการค้นหาและพวกเขาออกล่าให้คุณกับเว็บไซด์ที่คุณต้องการ แล้วพวกมีชัยในความเชื่อมั่นของผู้บริโภคกับเรื่องนั้น และมันก็ฟรี ต้องไม่ลืมในเรื่องนั้น นี่สำคัญมาก - chase หมายถึง การไล่ล่า ล่าสัตว์
So, they have done wondrous things. And it's one of the reasons why Google is one of the most trusted brands in the world. People trust them. แล้วพวกเขาได้ทำสิ่งที่สุดวิเศษขึ้น และมันคือหนึ่งในเหตุผลที่ทำไมกูเกิลคือหนึ่งในแบรนที่ถูกเชื่อถือมากที่สุดในโลก ผู้คนเชื่อมั่นพวกเขา - wondrous หมายถึง อย่างมหัศจรรย์
But then they go to China in 2004, and the Chinese government says, listen, you are going to do a search on Tiananmen Square? แต่แล้วพวกเขาไปที่ประเทศจีนปี 2004 และการเมืองจีนพูดว่า ฟังนะ คุณกำลังกระทำการค้นหาในเรื่องจตุรัสเทียนอันเหมินรึ?
No thanks. We don't want to show any unpleasantness. OK? And what do they do? They cave. ไม่ครับ ขอบคุณ เราไม่ต้องแสดงสิ่งที่ไม่พึงปรารถนาใดๆ โอเค? และอะไรละที่พวกเขาทำ? พวกเขาล้มเหลว
KEN AULETTA: And, so, what does evil mean, don't be evil? If you close the office, as they did in late `98 in Phoenix, และนั้น อะไรเป็นความหมายชั่วร้ายละ อย่าทำชั่ว ถ้าคุณปิดออฟฟิต ที่พวกเขาทำกันในปลายปี 98 ที่ Phoenix
the people who worked in the Phoenix office, did they think that was an evil act or not? คนที่ทำงานในออฟฟิต Phoenix พวกเขาคิดมั้ยว่าเป็นการกระทำชั่วร้ายหรือไม่?
So, evil is in the eye of the beholder. So, it becomes a self-defining phrase that they love and people around at Google, and they feel it. But is it totally real? No. แล้วความชั่วร้ายคือข้างในตาของผู้จ้องมอง แล้วที่มันเป็นประโยคนิยามในตัวที่พวกเขารักและผู้คนทั่วในกูเกิล และที่พวกให้รู้สึกกับมัน แต่นี่มันเป็นความจริงโดยสมบูรณ์ใช่ไหม? - beholder หมายถึง ผู้คอยดู ผู้ที่จ้อง
JEFFREY BROWN: Well, speaking of bumping up against reality, now, the other thing that you spend a lot of time here is this -- is this sense of bumping up against lots of other new and old media. ครับ พูดถึงเรื่องการถูกกระแทกกระทั้นกับความเป็นจริง มาตอนนี้สิ่งอื่นที่คุณใช้เวลาอย่างมากตรงนี้คือสิ่งนี้ คือการรู้ถึงการกระแทกเข้าใส่กับบริษัทมิเดียทั้งเก่าและใหม่หลายแห่ง
There's a line you say, "The Google wave has crashed into entire industries: advertising, newspapers, book publishing, television, telephones, movies, software, hardware makers." มีบรรทัดที่คุณพูดว่า "คลื่นกูเกิลได้ทำลายเกี่ยวกับอุตสาหกรรมนี้ทั้งหมด กาีรโฆษณา หนังสือพิมพ์ การพิมพ์หนังสือ โทรทัศน์ โทรศัพท์ ภาพยนต์ ซอฟแวร์ ผู้สร้างฮาร์แวร์
So, this is a company that is disrupting a lot of these old and new media. และนี้เป็นบริษัทที่กำลังก่อให้เกิดสับสนมากมายกับเหล่ามิเดียเก่าและใหม่ - disrupt หมายถึง ความสับสน
KEN AULETTA: Totally disruptive. I asked Larry Page at one point, ความสับสนอย่างสมบูรณ์ ผมถามลาร์ลี เพจในเรื่องหนึ่ง
I said, is it true you will sometimes bump into traditional media? And, without being gleeful about it, he said: "Not sometimes. Always." ผมพูดว่า มันจริงมั้ยที่คุณจะชนกับมิเดียดั้งเดิม(ที่อยู่มานานแล้ว)? และปราศจากความรู้สึกยินดีเกี่ยวกับสิ่งนี้ เขาพูดว่า "ไม่ใช่บางเวลาหรอก ตลอดเลย" - gleefulหมายถึง ยินดี ร่าเริง สนุกสนาน
JEFFREY BROWN: Always? ตลอดเลย?
KEN AULETTA: And they know that. They know they're bumping into these companies, some of whom they do business with, in fact, many of them they do business with. และพวกเขารู้ถึงสิ่งนั้น พวกเขารู้ว่าพวกเขาได้ชนเข้ากับบริษัทเหล่านี้ มีบางส่วนกับผู้ที่พวกเขาทำธุรกิจด้วย ความจริงแล้วเยอะแยะมากมายกับผู้ที่พวกเขาทำธุรกิจด้วย
But, inevitably, this is a much more efficient way of doing things. But it's a very disruptive and it's a hurtful way, at times. แต่เลี่ยงไม่ได้ นี้เป็นสิ่งส่งผลมากมายของการกระทำเหล่านั้น แต่มันจะเกิดการสับสนอย่างมากและมันจะเป็นเรื่องของความเสียหายในหลายเท่า - inevitablyหมายถึง หลีกเลี่ยงไม่ได้, hurtfulหมายถึง ซึ่งเป็นอันตราย ซึ่งเป็นความเสียหาย
I mean, if you are decimating newspapers, can they be replaced by the blogosphere? I don't think so. And that's one of the basic questions that you have. ผมจะบอกว่า หากคุณทำลายหนังสือพิมพฺ์ยับเยิน พวกเขาสามารถแทนที่ด้วย blogosphere นี้มั้ย? ผมไม่คิดแบบนั้น และนั้นเป็นสิ่งหนึ่งของคำถามพื้นฐานที่คุณก็มี - blogosphere หมายถึง blog ข่าวที่มีข่าว update เรื่อยๆ หรือ blog ที่รวบรวมเรื่องราวอื่นๆที่ไม่ใช่ข่าวก็ใช่, decimate หมายถึง ทำลายยับเยิน หรือการลดขนาดของบางสิ่งอย่างมากมาย
I mean, what replaces the old with -- does the new replace it satisfactorily? And that is the fundamental question. ผมอยากบอกว่า สิ่งที่มาแทนของเก่าด้วย -- เอาของใหม่มาแทนที่มันเป็นการชดเชย? และนั้นแหละคือคำถามรากฐาน - satisfactorily หมายถึง การชดเชย(โดยเฉพาะสิ่งที่ความจำเป็น) หรือ ความพึ่งพอใจ, fundamental หมายถึง รากฐาน พื้นฐาน
JEFFREY BROWN: So, one way of thinking about it is this company's impact on all these other industries and companies. The other way is the impact on it as it moves forward, right? แล้ว ทางตรงกับความคิดเกี่ยวกับที่เป็นผลกระทบของบริษัทนี้กับทั้งหมดของกลุ่มอุตสาหกรรมและบริษัทอื่นๆ ในทางอื่นๆที่เป็นผลกระทบนี้ที่มันทำให้เคลื่อนไปข้างหน้า ใช่มั้ยครับ? - เขาว่าน่าจะมีบางส่วนที่ได้รับประโยชน์จากผลกระทบนี้, impact หมายถึง ผลกระทบ อาจจะเป็นเหตุการณ์ หรือคนที่มีอิทธิพลมากทำให้เกิดผลอื่นๆตามมา
KEN AULETTA: Right. ใช่ครับ
JEFFREY BROWN: Because the other thing you're talking about is the ways that it is more vulnerable it as crashes into these other places. เพราะว่าสิ่งอื่นๆที่คุณพูดอยู่เกี่ยวกับหลายๆทางนี้ว่ามันเป็นการทำให้เสี่ยงมากกว่าที่เสียหายในที่อื่นๆ - เขาว่าถึงยังไงความเสี่ยงมีมากกว่าได้ประโยชน์
KEN AULETTA: And the -- one of the problems that Google has is that their great strength, as we talked about a moment ago, are engineers. และสิ่ง -- หนึ่งในปัญหานั้นคือกูเกิลได้มีสิ่งนั้นพลังยิ่งใหญ่ของพวกเขา และเราพูดแล้วประมาณครู่ที่ผ่านมา คือเป็นวิศวกร -strength หมายถึง พลัง พละกำลัง
That's their virtue. Their vice is the flip side of that. Engineers lack emotional intelligence often. นั้นก็คือความความประพฤติของพวกเขา จุดด้อยของพวกเขาคือการพลิกกลับด้านของสิ่งนั้น วิศวกรขาดแคลนทางด้านความฉลาดทางสุนทรีย์บ่อยๆ -vice หมายถึง จุดด้อย เรื่องอื้อฉาว
They don't see things they can't measure. For instance, they don't know how to gauge fear. พวกเขาไม่เห็นสิ่งที่พวกเขาไม่สามารถวัดได้ ยกตัวอย่าง พวกเขาไม่รู้ว่าจะวัดความกลัวอย่างไร
I covered the Microsoft trial 10 years ago. Microsoft got in trouble with the government in part because Bill Gates and -- and his minions couldn't anticipate why the government would be concerned about their concentration of power, ผมได้ค้นคว้ากับ Microsoft มา 10 ปีก่อน Microsoft ได้มีปัญหากับการเมืองในเฉพาะส่วน เพราะว่า บิล เกท และ -- และลูกน้องของเขาไม่สามารถรู้ล่วงหน้าว่าทำไมการเมืองจะเข้ามาเกี่ยวข้องกับความเข้มแข็งของพลังพวกเขา
or why, today, Google is not acutely aware of why issues like privacy or copyright, both of which they -- they affect profoundly, would be of concern, หรือทำไม วันนี้กูเกิลไม่ได้มีระวังอย่างแรงในประเด็นแบบที่เป็นส่วนตัวหรือลิขสิทธิ์ สองอย่างเป็นสิ่งที่พวกเขา -- พวกเขาทำให้เกิดผลอย่างล้ำลึก จะถูกทำให้เป็นการยุ่งยากขึ้น
not just to the government, and not just this government, but governments all around the world, but to other businesses. ไม่เพียงแค่กับการเมือง และไม่เพียงแต่การเมืองที่นี้ แต่กับการเมืองทั้งรอบโลก แต่กับธุรกิจอื่นๆ
So, Google today is in the crosshairs, the way Microsoft was 10 years ago. แล้วกูเกิลวันนี้เป็น crosshairs แบบที่ Microsoft เป็นใน 10 ปีก่อน
JEFFREY BROWN: And -- and -- well, Microsoft is a good example, because you wrote about that. และ -- และ -- ครับ Microsoft เป็นตัวอย่างที่ดี เำพราะว่าคุณเคยเขียนเกี่ยวกับเรื่องนั้น
Is the question now, is Google different because of -- because of its culture, because of what it does, than a Microsoft, say, or others that once seemed invincible? ตอนนี้มีคำถามใช่มั้ย กูเกิลแตกต่างเพราะว่าเป็น -- เพราะว่าเป็นเรื่องของวัฒนธรรมของมัน เพราะเป็นสิ่งที่มันเป็นมากกว่า Microsoft พูด หรืออื่นๆที่ครั้งหนึ่งดูเหมือนเป็นสิ่งที่ไม่อาจทำลายลงได้?
Or do you see it sort of 10 years from now, we're kind of saying, what's the next one, and Google's just another -- not just another, but another -- but still just a big company? หรือคุณเห็นมั้ยว่าสิ่งที่จะเป็นประเภทของ 10 ปี ต่อจากนี้ เราจะเป็นรูปแบบของการพูด สิ่งที่จะเกิดถัดไป และกูเกิลเป็นเพียงแค่สิ่งอื่นๆ -- ไม่ใช่แค่สิ่งอื่นๆ แต่ถึงสิ่งอื่นๆ -- แต่ยังคงน่าจะเป็นบริษัทใหญ่อยู่ดี? - ตอนท้ายเขาจะบอกว่า another เป็นแค่สิ่งทั่วๆไป
KEN AULETTA: I think Google is both different and similar, different in the sense, when I was doing Microsoft, ผมคิดว่ากูเกิลเป็นทั้งแตกต่างและเหมือนกัน แตกต่างทางด้านการรับรู้ เมื่อผมได้ทำงานกับ Microsoft
I came away thinking that Microsoft was populated by cold businessmen. When I do Google, I find them populated by cold engineers. ผมมีความคิดออกมาว่าไมโครซอฟเป็นที่รู้จักในแบบนักธุรกิจเย็นชา เมื่อผมทำงานกับกูเกิล ผมพบว่าพวกเขาเป็นที่รู้จักกันว่าในแบบวิศวกรเย็นชา
And the difference is that the cold businessman wants to kill the competition. Google is not interested in killing the competition. และความแตกต่างคือนักธุรกิจที่เย็นชาต้องการที่จะฆ่าคู่แข่งขัน กูเกิลไม่สนใจเรื่องทำลายคู่แข่ง -competition หมายถึง การแข่งขัน ผู้แข่งขัน
They just want more efficiencies. But, inevitably, you do kill some of the companies. And there's a social cost for that. เขาแค่ต้องการให้มีผลที่ดีมากขึ้น แต่ไม่อาจหลีกเลี่ยงคุณกระทำการทำลายส่วนนึ่งของบริษัทเหล่านั้น และนั้นคือราคาทางสังคมสำหรับการกระทำนี้
There's -- but I think there's much more idealism there. And they do things that are more noble in many ways than Microsoft did. นั่นเป็น -- แต่ผมคิดว่ามีอุดมคติมากมายในที่นั้น และพวกเขากระทำสิ่งที่มีคุณในหลายทางมากกว่าไมโครซอฟทำ
The similarity is, there's a certain level of hubris that creeps in when you're that successful for so long a period of time. ในความเหมือนกันคือ มีระดับที่ชัดเจนของความทะนงตัวที่คืบคลานในตอนที่คุณประสบความสำเร็จมาอย่างยาวนานเป็นในช่วงเวลาหนึ่ง - เขาจะบอกว่า กูเกิลประสบความสำเร็จมากจนทำให้เปลี่ยนไปจากอุดมคติแรกเริ่ม
And you miss things that are happening. But, also, you live in a kind of cloistered world of free food, and free medical, and free buses, and free medicine, and free car washes on Thursday. และคุณพลาดสิ่งใดที่ได้เกิดขึ้น แต่คุณใช้ชีวิตในแบบของการปลีกตัวออกจากโลกแบบที่มีอาหารฟรี และการแพทย์ฟรี และรถรับส่งฟรี และยารักษาฟรี และล้างรถฟรีในวันพฤหัส
And you start saying, hey, I'm the guy. And, you know, hubris sets in. And you start losing people. And you -- so, you have a drain of talent. และจะเริ่มพูดว่า เฮ้ ฉันเป็นคนทำงานนะ และคุณรู้มั้ยความทะนงอยู่ข้างใน และคุณเิริ่มสูญเสียความเป็นคน และคุณ -- แล้วคุณจะพบความสามารถไหลออกไป - ประโยคที่ว่า I'm the guy น่าจะหมายถึงว่า ฉันเป็นคนที่ทำงานที่กูเกิลนะ
And then the thing that you have out there is, you have new competition. และต่อนั้นสิ่งที่คุณจะพบนั้นคือ คุณจะมีคู่แข่งหน้าใหม่
Bill Gates said to me in `98, when I interviewed him -- I said, "Bill, what do you worry about?" He said, "I worry about someone in a garage inventing some new technology I have never thought about." บิล เกทพูดกับผมในปี 98 ตอนที่ผมสัมภาษณ์เขา ผมพูดว่า "บิลอะไรที่คุณกังวลอยู่" เขาพูดว่้า "ผมกังวลว่ามีใครบางคนในโรงรถกำลังประดิษฐ์เทคโนโลยีใหม่ที่ผมไม่เคยคิดถึง"
Well, the new technology in `98 in a garage was Google. They were in the garage. What's the new technology today that threatens them? อืม เทคโนโลยีใหม่ในปี 98 ในโรงรถก็คือกูเกิล พวกเขาอยู่ในโรงรถนั้น เทคโนโลยีอะไรในวันนี้ที่ข่มขวัญพวกเขา? - garage หมายถึง โรงรถ, threaten หมายถึง ทำให้กลัว ถูกข่มขวัญ
One of them could be a site like Facebook, because, if you about search, you do a search, you get thousands of answers. That's very inefficient. If you -- if you... หนึ่งในสิ่งนั้นเป็นเว็บไซด์เหมือนกับ Facebook เพราะว่าถ้าคุณเข้าสู่การค้นหา คุณทำการค้นหา คุณได้คำตอบเป็นพัน นั้นเป็นสิ่งไร้ประสิทธิภาพมาก ถ้าหากคุณ -- ถ้าคุณ... - เขากำลังบอกถึงการขาดประสิทธิภาพในการหาข้อมูล
JEFFREY BROWN: Social media allows you to target it more. มิเดียทางสังคมทำให้คุณไปหาเป้าหมายได้มากขึ้น
KEN AULETTA: Target 15 of your friends or 20 of your friends, and they tell you: "No, I would buy that -- not that camera; I would buy this camera; I have it," you are going to trust your friends. เป้าหมายเป็น เพื่อนคุณใน 15 คน หรือ เพื่อนคุณใน 20 คน และพวกเขาบอกคุณว่า "ไม่ ฉันอยากจะซื้ออันนั้น -- ไม่ใช่กล้องนั้น ฉันอยากจะซื้อกล้องนี้ ฉันมีมันอยู่แล้ว" คุณกำลังจะเชื่อเพื่อนคุณ - เขาคล้ายจะบอกว่าเป้าหมายในการหาข้อมูลสามารถผิดเพี้ยนศได้ ถ้าข้อมูลไม่เที่ยงพอ อย่างเช่น การเชื่อข้อมูลที่ไม่มีน้ำหนักพอที่มีอยู่ทั่วอินเตอร์เน็ท
So, that becomes what's called a vertical search that is a very potent potential opposition to them. แล้วนั้นก็เป็นสิ่งที่เรียกกันว่าการค้นหาแนวดิ่งที่เป็นอำนาจชักจูงที่มีผลมากในด้านตรงข้ามกับพวกเขา - การค้นหาในแนวดิ่งน่าจะบอกถึง ความไม่ละเอียดในการค้นหา เชื่อข้อมูลเพียงแค่ด้านเดียว ส่งผลให้เป็นโทษมากกว่า
JEFFREY BROWN: So, the world remains in flux, huh? แล้วโลกจะคงอยู่อย่างขาดความมั่นคง?
KEN AULETTA: In flux. อย่างขาดความมั่นคง
JEFFREY BROWN: All right. The book is "Googled: The End of the World as We Know It." Ken Auletta, thanks so much. เอาล่ะครับ หนังสือเล่มนี้คือ "Googled: The End of the World as We Know It." Ken Auletta ขอบคุณอย่างสูงครับ
It's a little joke that's conversed with a pale man, much phrase of nervous. I don't know who are they mean the pale man. Then, met a annoying little man who sold lemonade, talk and got item.
Plaguev. ทำให้เกิดกังวล เจ็บป่วยกับบางคนหรือบางสิ่งในระยะหนึ่ง เช่น My shoulder's been plaguing me all week., การรบกวนบางคน โดยเฉพาะการถามซ้ำๆ เช่น He's been plaguing me for a loan of the book., n. กาฬโรค หรือโรคร้ายแรงที่ระบาดค่าชีวิตมากมาย, สิ่งมากมายของที่ไม่พึงประสงค์หรืออาจจะทำให้เสียหาย